Érica Burini

Érica Burini (1994, São Manuel-SP), bir sanat tarihçisi, araştırmacı ve küratördür. Lisansını Görsel Sanatlar alanında, yüksek lisansını ise Sanat Tarihi alanında tamamladı (Unicamp, Brezilya). 2019 yılından bu yana küratörlük alanında çalışmakta, sergiler düzenlemekte, tartışmaları yönetmekte, konferanslar vermekte ve yayınlar hazırlamaktadır. Instituto Marco do Valle ile (2019-2022) işbirliği yapmış ve IAC’te Araştırma Eğitim Bursu’nun tamamlanmıştır (2024). Şu anda, Clínica Geral aracılığıyla sanatçı mentorluk gruplarına rehberlik etmekte ve bağımsız bir çağdaş sanat mekanı olan Ateliê397’nin yönetim ekibinde yer almaktadır. Ateliê397’de, yeni sanatçılara yönelik Recepção397 ve Like a Virgin gibi programlar sürdürmekte.
10 haftalık SAHA/Ybytu iş birliğiyle geliştirilen küratöryel program kapsamında, Burini, İstanbul, İzmir, Ankara ve Diyarbakır’daki bağımsız sanat alanlarını keşfederek bu alanların sanatsal direnişi ve siyasi söylemi desteklemedeki rolüne odaklanmayı hedeflemekte. Araştırması, bu alanların operasyonel modellerini, küratöryel pratiklerini ve sanatsal üretimi geleneksel kurumsal yapılar dışında sürdüren ağları anlamaya yönelik bir haritalama yapmayı amaçlamakta. Özellikle, Diyarbakır gibi bağımsız alanların filtrelenmemiş sanatsal ifade ve sosyo-politik katılım için nasıl bir platform işlevi gördüğünü araştırmak adına önemli bir vaka sunmaktadır. Ayrıca, SALT’ta, özellikle Hüseyin Bahri Alptekin’in koleksiyonunda arşiv araştırmaları yapmayı planlamaktadır. Alptekin’in çalışmaları, kavramsal sanat, kurumsal eleştiri ve uluslararası sanatsal diyaloglar arasında kesişim göstermektedir.
Burini’nin araştırmasının önemli bir kısmı, Türkiye’deki çağdaş video sanat üretimine odaklanacaktır. Sanatçıların video ve sesi, yaşanmış deneyimleri belgelemek, baskın anlatıları sorgulamak ve Küresel Güney’de karşıt söylemler oluşturmak için nasıl kullandığı konusunda özellikle ilgilenmektedir. Programın olası bir çıktısı olarak, Türkiye’den ve Brezilya’dan bir sanatçıyı içeren bir gösterim etkinliği yapmayı planlamakta ve her iki bölgenin video sanatı pratiği arasında bir diyalog geliştirmeyi amaçlamaktadır. Bu perspektifleri bir araya getirerek, direniş ve eleştiri stratejilerinin ortak noktalarını vurgulamayı ve protesto sanatı ile Küresel Kuzey’in çağdaş sanat modellerinin etkisi arasındaki gerilimleri keşfetmeyi hedeflemektedir.