Merve Tuna

Merve Tuna (d. 1984, Eskişehir), lisans eğitimini İstanbul Teknik Üniversitesi Endüstri Ürünleri Tasarımı bölümünde (2006), yüksek lisans eğitimini ise London College of Fashion’da Moda Tasarımı ve Teknolojisi bölümünde (2010) tamamladı. Tuna, nesne odaklı ve anlatıya dayalı işlerinde bedeni merkeze alır. Üretim sürecinde psikanaliz, matematik ve filmden beslenerek, analitik formülasyon ile içgüdüsel, malzeme odaklı üretim arasında salınır. Travma, acı, utanç ve güç ilişkileri gibi kavramların nesnelerde nasıl tezahür ettiğini, zanaat süreçleri ile psikoseksüel süreçler arasındaki paralellikleri ve insan-nesne ilişkilerinin insana dair neler söyleyebileceğini araştırır.

The Fleeting Subject

Pratiğinde bedeni merkeze alarak çalışan Merve Tuna, SAHA Studio’da çocukluktaki geçiş nesnesinin kaybının yetişkin bedeni ve yetişkin ilişkilerini nasıl etkilediğini araştırdığı The Fleeting Subject projesinin son ayağı üzerinde çalışıyor. Psikanaliz ve matematikten beslenerek bu kaybın yarattığı boşluğu bedene zıt bir negatif alan olarak tanımlıyor. Pozitif-negatif ikiliğinin ve kayıpla barışmanın yollarının heykelsi formlar aracılığıyla nasıl ifade edilebileceğini, nesnelerin, malzemelerin ve zanaat süreçlerinin psikoseksüel potansiyelleri ile araştırıyor. SAHA Studio’daki sunumunda bu araştırma yeni bir biçime evriliyor: kayıp ya da boşlukla barışmış tek bir beden yerine, parçalanmış, katmanlı ve tamamlanmamış çoklu bedenler ortaya çıkıyor. Tuna, çizim, ebru ve heykel gibi farklı araçları kullanarak geçici ve uçuşkan özneleri kovalıyor. Studio mekânı, farklı malzemelerden ve buluntu nesnelerden yapılmış gövdeler, uzuvlar ve eklemlerden oluşan bir tür oyun alanına dönüşüyor. Bu parçalar, birbirini tamamlamaya çalışan ancak hiçbir zaman tam bir bütün ya da tek bir beden oluşturamayan imkansız yapbozlara benziyor. Tüm bu süreç ise, sunumun merkezine şu soruyu yerleştiriyor: Bedensel algı ve insan psikolojisi bağlamında, kayıp ile parçalanmışlık arasında nasıl bir ilişki vardır?